Die verlorenen Söhne. Strukturanalytische und historisch-kritische Untersuchungen zu Lk 15.

Pisa, Pacini 1998, cm.17X24, pp.320, brossura Coll.Critica e Storia Letteraria,20. [volume nuovo]

Casale Monferrato, Edizioni Piemme 2017, cm.15x21, pp.684, brossura con copertina figurata a colori con bandelle. Vittorino Andreaoli, da non credente, ma non ateo, come ama definirsi, compie un viaggio attento e rispettoso fra gli "uomini di Dio" del nostro tempo. Un'inchiesta rigorosa in cui si raccontano la quotidianità, le gioie e le fatiche di tanti sacerdoti di oggi. Storie di preti anonimi, che vivono nelle periferie delle grandi città e nelle parrocchie di montagna. Uomini generosi, talvolta in crisi d'identità, di vocazione, di solitudine. Preti che a volte fanno audience, e altre suscitano scandalo. Preti di cui lo psichiatra si è occupato anche in veste professionale. Sono pagine ricche di umanità, che non tralasciano domande scomode: perché seminari sempre più vuoti? Perché tanti preti stanchi e infelici, che non riescono ad avvicinare la gente, e in particolare i non credenti? L'apparente indifferenza religiosa del nostro tempo nasconde in realtà una forte "domanda di sacro". E tutti, pur ammirando il coraggio di una "scelta estrema" come quella sacerdotale, constatiamo le difficoltà a viverla in rapporto alla modernità e la fatica della Chiesa a rispondere. L'inchiesta contemporanea è impreziosita da una ricca antologia di pagine della letteratura italiana del Novecento dedicate ai preti. Figure nate dalla penna di grandi scrittori, che restano memorabili per approfondire un universo complesso.

Bijdrage tot de studie van het godsdienstig leven in het bisdom Antwerpen. Leuven, Universitaire Pers 1982, cm.15x24, pp.252, brossura con copertina figurata. Collana Symbolae. Serie B,1. Testo in olandese. Wij zijn op dit ogenblik getuigen van grote veranderingen in de Kerk. Zo'n 400 jaar geleden was het niet anders; ook toen beleefde men de geboorte van een andere Kerk, de Trentse. Hoe de opbouw van de Kerk aan de basis verliep, is de hoofdvraag van dit boek. Zij wordt beantwoord met de dekenij Herentals als testgebied aan de hand van een gedetailleerde bestudering van de bronnen. Vooreerst wordt de aanpassing van de parochieclerus aan de nieuwe normen en de hogere eisen inzake ambstvervulling, zedelijk gedrag en intellectuele onderlegdheid bestudeerd. Verder wordt nagegaan hoe de predikatie, het catechismusonderricht en het onderwijs georganiseerd werden als hefbomen van een tweede christianisatie en hoe het volk aan de diverse vormen van kerkelijk leven participeerde. Door een onderzoek naar de voorhuwelijkse betrekkingen en de trouw in het huwelijk wordt naar de conformiteit met de kerkelijke eisen terzake gepeild. Tenslotte wordt onderzocht in hoeverre hervorming en hervormingsgezindheid nog voortleefden in de dekenij, en werden enkele gegevens verzameld over het bijgeloof.